کاربرد سیترات سدیم در علوم ازمایشگاهی

کاربرد سیترات سدیم در علوم آزمایشگاهی بیشتر برای انعقاد خون است.

کاربرد سیترات سدیم در زندگی بسیار فراوان است همچنین سیترات سدیم یک ماده افزودنی غذایی و دارویی است که در شربت های سرفه و برای خنثی کردن اسید در ادرار استفاده می شود. می تواند به عنوان یک معرف آزمایشگاهی و به عنوان یک ماده شیمیایی برای تصفیه آب مورد استفاده قرار گیرد.

این ماده شیمیایی معمولاً به عنوان تری سدیم سیترات یافت می شود که از آن به عنوان امولسیفایر، تنظیم کننده اسیدیته، ترشح کننده کلسیم و مواد نگهدارنده استفاده می شود. این ماده دارای کاربرد گسترده ای است، زیرا دارای ساده ترین شیمی است.

از نظر عملی، این ماده شیمیایی عامل مهمی در آزمایشگاه های شیمی بوده است. به منظور کاهش pH هر محلول به اسید بیشتری احتیاج دارد و به دلیل همین تمایل، تنظیمات اسیدی را آسان تر می کند.

کاربرد سیترات سدیم در علوم آزمایشگاهی

این ماده شیمیایی به غیر از عامل ایجاد بافر، به عنوان ماده ترتیب دهنده نیز عمل می کند.

بدین معنی که می تواند با یون های دیگری که در محلول موجود هستند به هم پیوند می خورد. به خصوص با پنیر، زیرا از یون های کلسیم تشکیل شده است که به دلیل تغییر ساختار آن در معرض یون های سدیم قرار می گیرند و آن را در معرض روغن و انتهای آب دوست قرار می دهند.

توانایی های متوالی آن نقش مهمی در معده مولکولی دارند. برخی از عوامل وجود ژل در حضور کلسیم وجود دارند، اما این یون ها روند هیدراتاسیون هیدروکلوئیدها را که برای تشکیل ژل لازم است دشوار می کند.

برای اتصال این یون ها و به طور صحیح فرآیند هیدراتاسیون از مواد ترشی مانند اسید سیتریک استفاده می شود. بعضی اوقات کلسیم با ایجاد هیدروکلوئیدها واکنش نشان می دهد و یک لایه نازک تشکیل می دهد که احتمالاً به طور طبیعی در لبنیات ایجاد می شود. بنابراین می توان از آن برای کاهش کلسیم و جلوگیری از ژل اولیه استفاده کرد.

مهمترین عنصری است که برای فرآیند کروی سازی استفاده می شود. می تواند سطح pH را کمی افزایش دهد که می تواند در فرآیند کروی سازی کمک کند.

سیترات سدیم بافر در آزمایشگاه های کلینیکی و بانک های خونی به عنوان یک ضد انعقاد کننده مؤثر، معمولاً با نسبت ۱: ۹ سدیم سیترات : خون استفاده می شود.

یون سیترات با تشکیل مجتمع های سیترات کلسیم و اختلال در مکانیسم لخته شدن خون، یون های کلسیم موجود در خون را جذب می کند. به عنوان یک ماده جداکننده، بسته به مایع و غلظت هیدروکلوئیدها می توان از ۰٫۷٪ تا ۰٫۴٪ استفاده کرد.

در کروی سازی، مقدار اسید سیتریک به همودیالیز و درمان های مرتبط با آن برای کلیه هایی که نارسایی دارند، شامل جریان خون از طریق مدار از بدن خارج می شوند.

این مدار خارج از بدن دستگاه دیالیز و اتصالات آن محیطی غیر فیزیولوژیکی و طرفدار انعقاد است. برای مقابله با لخته شدن خون بیماران در طی جریان از عوامل ضد انعقادی که به طور موقت روند لخته شدن طبیعی را مهار می کنند، استفاده می شوند.