اثر پوشش خوراکی کربوکسی متیل سلولز در خشک کردن کدو سبز

کیفیت میوه معمولاً در میوه‌های کاملاً رسیده در سطح بالاتری قرار دارد، در حالی که مدت زمان نگهداری میوه پس از برداشت معمولاً زمانی افزایش می‌یابد که میوه‌ها در آن زمان کمتر بالغ یا نارس باشند. با این حال، میوه‌هایی که به صورت تجاری در مرحله رسیدن (نه بیش از حد رسیده یا خراب) برداشت می‌شوند، مانند کدو سبز و انگور، بی‌نظمی زیادی مانند پوسیدگی قارچی و زوال فیزیولوژیکی را نشان می‌دهند که منجر به کاهش ماندگاری آن‌ها می‌شود.

جلوگیری از فاسد شدن و خشک کردن کدوسبز

در سال‌های اخیر، سیستم‌های تولید مرسوم میوه‌ها و سبزیجات با استفاده بیش از حد از ترکیبات شیمیایی در طی تیمار‌های قبل و بعد از برداشت شناخته می‌شوند. انگور و کدو سبز یک میوه غیراقلیمی بسیار فاسد شدنی با کاهش ماندگاری به دلیل پوسیدگی، کاهش وزن و تخریب مواد مغذی در طول زمان نگهداری است، و به طور سنتی با محصولات شیمیایی مختلف مانند SO۲ برای کنترل پاتوژن اصلی پس از برداشت درمان می‌شود. با این وجود، گرایش‌های جدید مصرف‌کننده و تغییرات قانونی بعدی، سیستم‌های تولید مواد غذایی سالم‌تر و سازگار با محیط‌‌‌‌ زیست را می‌طلبد.

بعضی از مواد شیمیایی می‌توانند برای محافظت از محصولات غذایی فاسد شدنی در برابر فاسد شدن با به تعویق انداختن کم‌آبی، ایجاد یک مانع انتخابی در برابر رطوبت، اکسیژن و دی اکسید کربن، سرکوب تنفس، بهبود کیفیت بافت، کمک به حفظ ترکیبات طعمی فرار و کاهش رشد میکروبی مورد استفاده قرار گیرند.

کربوکسی متیل سلولز (CMC) مهمترین مشتق سلولز محلول در آب است که کاربرد‌های فراوانی در صنایع غذایی و آرایشی، دارویی، مواد شوینده و غیره دارد. آلژینات، پلی ساکارید مشتق شده از جلبک‌های قهوه‌ای دریایی، به دلیل خواص کلوئیدی منحصر به فرد و توانایی آن در تشکیل ژل‌های قوی یا پلیمر‌های نامحلول در واکنش با کاتیون‌های فلزی چند ظرفیتی مانند کلسیم، در ساخت فیلم‌های خوراکی غالب بوده است. در حال حاضر، CMC و آلژینات در نگهداری میوه‌ها مانند کدو سبز، سیر تازه، سیب‌های فرآوری‌شده استفاده می‌شوند.

کنترل زیستی پس از برداشت محصول

کنترل زیستی پس از برداشت به ویژه برای مهار پاتوژن‌های میوه پس از برداشت با تلقیح آنتاگونیست‌ها امکان‌پذیر است. Cryptococcus laurentii برای کنترل بیولوژیکی پس از برداشت پوسیدگی کپک خاکستری سیب، کپک خاکستری و پوسیدگی کپک آبی گلابی مورد بررسی قرار گرفته است. مخمر آبجو از قارچ تک سلولی به نام ساکارومایسس سرویزیه کشت می‌شود و در صنعت آبجو کاربرد دارد. همچنین می‌توان آن را برای ساخت مکمل‌های غذایی پرورش داد. مخمر آبجو منبع غنی از مواد معدنی، به ویژه کروم، یک ماده معدنی ضروری است که به بدن کمک می‌کند سطح قند خون طبیعی، سلنیوم، پروتئین و ویتأمین‌های B کمپلکس را حفظ کند.

هدف از این کار بررسی تأثیر پوشش کربوکسی متیل سلولز و آلژینات همراه با مخمر آبجو بر حفظ انگور پس از برداشت در طول نگهداری در دمای محیط بود. ما سعی کردیم یک استراتژی یکپارچه برای حفظ انگور تازه و ارائه مرجعی برای سایر سبزیجات و میوه جات بررسی کنیم.

نتیجه‌گیری

کدو سبز پس از برداشت پوشش داده شده با ۲ درصد آلژینات و ۳ درصد کربوکسی متیل سلولز همراه با مخمر آبجو ۱. ۵ × ۱۰۹ CFU/ml در مقایسه با نمونه شاهد یا فقط نمونه پوشش داده شده، ویژگی‌های خوبی را در روز ۱۳ نشان داد. افزایش کاهش وزن و کاهش کل مواد جامد محلول کدو سبز و انگور تیمار شده با پوشش + مخمر مهار شد. علاوه بر این، آنزیم‌های دفاعی شامل SOD، POD و CAT انگور تیمار شده با پوشش + مخمر فعالیت بیشتری نشان دادند. بر این اساس، افزایش محتوای MDA نیز مهار شد و ویتأمین C بیشتری در انگور و کدو تیمار شده با پوشش + مخمر حفظ شد.

در روز ۱۳، میزان کاهش وزن و کل مواد جامد محلول انگور و کدو سبز تیمار شده با پوشش + مخمر به ترتیب ۲۳. ۶ درصد کمتر و ۲۰. ۶ درصد بیشتر از نمونه‌های شاهد بود. پوشش کدو سبز و انگور با ۲% آلژینات و ۳% کربوکسی متیل سلولز همراه با مخمر آبجو ۱. ۵ × ۱۰۹ CFU/ml یک روش به خوبی اثبات شده برای حفظ انگور پس از برداشت بود.