تاثیر سیتریک اسید بر محیط زیست

اسید سیتریک به طور طبیعی در چه موادی وجود دارد؟

اسید سیتریک به طور طبیعی در بافت بسیاری از گیاهان (مانند مرکبات و آناناس) وجود دارد و یکی از اجزای اصلی فرآیندهای متابولیکی مانند چرخه کربس است.

این ماده به طور گسترده ای در محصولات تمیز کننده خانگی استفاده می شود و همچنین می تواند در بسیاری از نوشابه ها و غذاهای فرآوری شده یافت شود. اسید سیتریک MISC به صورت پودر در می آید و سپس با آب مخلوط می شود و محلول ۱۴٪ تولید می شود.

آیا اسید سیتریک یک ماده خطرناک برای انسان و محیط زیست است؟

آیا خطرات مرتبط با استفاده از اسید سیتریک وجود دارد؟

اسید سیتریک خطر کمی برای محیط زیست ایجاد می کند.

آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) اسید سیتریک را به عنوان “به طور کلی به عنوان یک ماده بی خطر” طبقه بندی کرده است.

یا “GRAS” اسید سیتریک وقتی در تماس با ارگانیسم هایی که به طور طبیعی در آب های سطحی و خاک قرار دارند تماس پیدا کرده و تجمع نمی یابد، به سرعت تجزیه می شود. طبق EPA “هیچگونه عوارض جانبی قابل توجهی برای انسان یا محیط زیست با استفاده مناسب از اسید سیتریک به عنوان یک آفت کش همراه نیست.”

اسید سیتریک تحریک کننده پوست و چشم است.

از تماس مستقیم با اسید سیتریک باید اجتناب شود زیرا این ماده به عنوان یک ماده تحریک کننده چشم شدید و متوسط ​​طبقه بندی می شود.

بعضی از گیاهان به محلول اسید سیتریک حساس هستند.

اسید سیتریک برای موثر بودن باید پوست قورباغه ها را لمس کند، این امر مستلزم اسپری آزادانه گیاهان منطقه با محلول اسید سیتریک است.

طبق آزمایشات انجام شده توسط UH-CTAHR، بیشتر گیاهان قادر به مقاومت در برابر این روش درمانی نیستند اما هیچ گونه عارضه ای وجود ندارد چراکه، برخی از گیاهان حساسیت نشان داده و برگ های خود را می ریزند. گیاهان حساس شامل پرتقال، ارکیده، کالاته و استرپتوکارپوس هستند، اما محدود به آنها نیستند.

فقط قورباغه ها و بی مهرگان تحت تأثیر جدی اسید سیتریک هستند.

نحوه تولید و استخراج اسید سیتریک

اسید سیتریک می تواند از طریق چند روش مختلف از جمله استخراج از آب لیمو، سنتز شیمیایی، یا از طریق تخمیر میکروبیولوژیکی ملاس و محلول قند ایجاد شود. در سراسر جهان، اکثریت قریب به اتفاق اسید سیتریک از طریق روش تخمیر میکروبیولوژیکی با مقادیر ناچیز تولید شده توسط استخراج یا سنتز شیمیایی تولید می شود.

اثرات مثبت و منفی اسید سیتری بر محیط زیست، چرخه کربس و گیاه

اسید سیتریک در مرکبات مانند لیموترش وجود دارد و توانایی جلوگیری از رشد در بسیاری از گیاهان را نیز دارد.

اسید سیتریک یک ماده شیمیایی اسیدی است که در بسیاری از میوه ها مانند لیمو، پرتقال و برخی توت ها وجود دارد. این بر ارگانیسم های مختلفی از جمله انسان، حیوانات و گیاهان تأثیر می گذارد. خاصیت خورنده طبیعی آن باعث می شود که برای گیاهان مختلف در مقادیر زیاد مضر باشد.

با این حال PH یک ماده شیمیایی میزان اسیدیته یا قلیایی بودن آن است و در مقیاس ۰ (اسیدی) تا ۱۰ (قلیایی) اجرا می شود. اسید سیتریک زیر ۴٫۰ است، به این معنی که اسیدی است و به طور بالقوه خورنده است.

pH مناسب برای رشد گیاه بین ۵٫۵ تا ۷٫۵ است، بنابراین برخی از گیاهان برای زنده ماندن در سطوح مختلف سازگار شده اند. بنابراین، استفاده کافی از اسید سیتریک به آب یا خاک گیاه محیط نامناسبی برای گیاه ایجاد می کند.

اثرات منفی

اسید سیتریک یک ماده خورنده است و بنابراین از طریق دانه ها می سوزد، که در نهایت ممکن است از جوانه زدن آنها جلوگیری کند.

افزودن مقدار زیاد اسید به خاک باعث ایجاد خاک اسیدی می شود که در نتیجه هر آبی که به خاک اضافه شود اسیدی می شود. این اسید هنگام جذب ممکن است سیستم ریشه گیاه را بسوزاند و منجر به جذب مواد مغذی ناکارآمد و در نهایت مرگ گیاه شود.

اثرات مثبت

همه اثرات اسید سیتریک منفی نیستند و حتی ممکن است در دوزهای پایین نیز مفید باشد.

مطالعه ای توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده که به منظور ایجاد ماده دافع در برابر برخی از قورباغه ها در گیاهان مختلف هاوایی طراحی شده است، نشان داد که محلول ۱۶ درصدی اسید سیتریک که مستقیماً به گیاهان وارد می شود، تأثیر شدیدی روی آنها ندارد. مواردی از تغییر رنگ وجود داشت، اما گیاهان حتی پس از استفاده از اسید هنوز سالم بودند، که نشان می دهد اسید سیتریک می تواند به عنوان ماده دافع استفاده شود.

چرخه کربس

چرخه Krebs، یا چرخه اسید سیتریک، توسط گیاهان مورد استفاده قرار می گیرد تا اسیدهای سیتریک مختلف را به فسفات تبدیل کند، که به عنوان منبع انرژی سلول عمل می کنند.

این چرخه به یک منبع ظریف اسید سیتریک متکی است که آن را به سیترات تبدیل می کند. اسید سیتریک بیش از حد در آب گیاه ممکن است باعث قطع این چرخه شود و یا منجر به فسفات اضافی شود.