نیسین تصفیه شده در لیپوزومهای ساخته شده با لسیتین دریایی (ML) یا لسیتین سویا (SL) با استفاده از روش سیستم اختلال پیوسته سلول با فرمت میکروسیالی و با لیپوزومهای تهیه شده از پرولیپوزومها مقایسه شد. لسیتین سویا دارای چربی امگا ۶ و قطبی بیشتری در مقایسه با لسیتین دریایی بود در حالی که پرولیپوزومها فقط فسفولیپیدهای اشباع شده داشتند.
مواد نگهدارنده افزودنی هایی هستند که در مواد غذایی گنجانده شده اند، که آزادسازی کنترل شده برای آنها میتواند در طول پردازش، ذخیره، مصرف یا بدن انسان ارزشمند باشد. با این حال، رابطه نامطلوب این عوامل فعال با اجزای غذایی، اثر آنها را در برابر عوامل بیماری زا کاهش می دهد و بنابراین نیاز به افزودن مقادیر بیشتر میکروبی برای کاهش تعداد میکروب ها در محدوده است.
ترکیبات طبیعی مانند نیسین، کیتوزان یا لیزوزیم برای جایگزینی نگهدارنده های شیمیایی و به دست آوردن محصولات “برچسب سبز” مورد بررسی قرار گرفت. در میان همه پپتیدهای ضد میکروبی، فقط تعداد کمی از آنها مجاز هستند که به عنوان نگهدارنده در صنایع غذایی یا به عنوان آنتی بیوتیک در مراقبت های بهداشتی استفاده شوند. پپتید نیسین برای مدت طولانی به عنوان نگهدارنده غذا مورد استفاده قرار گرفته است.
نیسین به طور موثری باکتریهای Grampositive و اسپورهای رویشی Bacillus و Clostridium را مهار می کند. در بین باکتریوسین ها، استفاده از نیسین به دلیل طیف وسیع آن در برابر عوامل بیماری زای غذایی، عموماً به عنوان وضعیت ایمن (GRAS) و مفهوم “افزودنی زیستی” آن در صنایع غذایی مفید واقع شده است. نیسین در حال حاضر ابزاری کارآمد در فناوری مانع برای حفظ مواد غذایی است.
استفاده از نیسین به شکل آزاد (بدون بسته بندی یا بدون کپسول) با از دست دادن فعالیت به دلیل تخریب همراه است. به دلیل برهم کنش آن با اجزای شیر، کاهش قابل توجهی در فعالیت نیسین در شیر یافت شد. کاتیونهای دو ظرفیتی مرتبط با سطوح دیواره سلولی باکتری ها باعث ایجاد دافعه الکترواستاتیک در جلوگیری از تعامل پلی پپتید کاتیونی نیسین با عوامل بیماری زا باکتریایی و در نتیجه کاهش فعالیت آن می شوند.
در حال حاضر، برخی از روش های جدید محصورسازی برای غلبه بر این محدودیتها معرفی شده است. لیپوزومها تحت آزمایش و توسعه فشرده ای از سوی صنایع داروسازی، آرایشی و غذایی به عنوان سیستم های نانوحامل برای حفاظت و تحویل عوامل زیست فعال هستند. در نتیجه افزایش پایداری و هدف گیری در مقیاس نانو، مقدار فعال زیستی مورد نیاز برای یک اثر خاص هنگام محصور شدن در لیپوزوم بسیار کمتر از مقدار مورد نیاز در صورت عدم کپسول است.
لیپوزوم ها به ویژه برای استفاده در صنایع غذایی به عنوان سیستم های تحویل مناسب هستند زیرا به خوبی مشخص می شوند، به راحتی ساخته می شوند، در خواص حامل خود بسیار متنوع و بسیار سازگار با زیست محیطی و مواد GRAS هستند. از آنجا که ساختار لیپوزومها هر دو فاز آبی (هسته ای) و چربی (دو لایه ای) را در بر می گیرد، می توان از آنها در به دام انداختن، تحویل و آزادسازی مواد محلول در آب، محلول در چربی و آمفیفیلیک استفاده کرد. از آنجا که نیسین دارای طبیعت آمفیفیلیک است به طور همزمان در هسته و دو لایه لیپوزوم گیر افتاده است.
روش های سنتی آماده سازی لیپوزومها شامل حلال آلی، بازده تولید و کپسوله سازی کمتر (EE) می باشد یا منجر به چند پراکندگی ناهمگن و کنترل نشده در اندازه و لایه شدن می شود. یک روش ساده تر برای تهیه لیپوزومها استفاده از دو لایه از پیش ساخته شده است که “پرو لیپوزوم” نامیده می شوند. مطالعات قبلی نشان داده بود که لسیتین سویا (منبع خوب اسید چرب ضروری لینولئیک) مزایای سلامتی را به دلیل خاصیت هیپوکلسترولمی نشان می دهد، بنابراین در کاهش خطر قابل توجه بیماریهای قلبی عروقی مفید است و تا حدی از لسیتین سویا تصفیه شده می توان برای کپسول کردن نیسین استفاده کرد.
با توجه به این مطالعه، می توان مواد فعال را در غلظت های پایین تر به سیستم های دارویی/غذایی اضافه کرد و در عین حال فراهمی زیستی آنها را از طریق آزادسازی کنترل شده از لیپوزوم بهبود بخشید. با این وجود، استفاده از غذا نیاز به آزمایشات میکروبیولوژیکی اضافی بر روی غذاهای واقعی دارد تا کارایی نیسین محصور شده را در سیستمهای واقعی بررسی کند.