پلی اتیلن الکل یا پلی اتیلن گلیکول ها (PEG) یا ماکروگول ها ترکیبات پلی اتری هستند و به طور گسترده به عنوان افزودنی در داروسازی، آرایشی و بهداشتی و مواد غذایی استفاده میشوند. پلی اتیلن گلیکول (PEG) یک پلی اتر همه کاره است که در کاربردهای مختلف، به ویژه در پزشکی مورد استفاده قرار میگیرد. در آب، اتانول، استونیتریل، بنزن و دی کلرومتان محلول است، در حالی که در دی اتیل اتر و هگزان نامحلول است.
پلی اتیلن الکل در ساختارهای مختلفی مانند ماکرومولکول های شاخه دار، ستاره ای و شانه مانند موجود است.
احتمالاً رایجترین کاربرد PEG در صنعت پزشکی در ملینها است. از آنجایی که PEG می تواند فشار اسمزی اعمال کند، میتواند آب را به مواد زائد بکشد و اثر ملین ایجاد کند. پس اغلب در طول شستشوی کامل روده برای آماده سازی دستگاه گوارش برای بررسی یا جراحی استفاده میشود. همچنین در بسیاری از کرمهای دارویی، پمادها و حلال های پزشکی کاربرد دارد.
پپتیدها، پروتئینها یا الیگونوکلئوتیدها به عنوان اهداف دارویی برای بیماری های مختلف استفاده میشوند. PEG را میتوان با جفت شدن خود با مولکول هدف برای بهینه سازی خواص فارماکوکینتیک درمان دارویی برای بیوکونژوگه (یک روش شیمیایی برای جفت کردن دو مولکول که یکی از آنها مولکول زیستی است) خود به هدف استفاده کرد.
در یک آزمایش، کوپلیمرهای سه بلوک ABA خطی دندریتی حاوی پلی اتیلن الکل (PEG) به عنوان بلوک B و پلی اسید سیتریک (PCA) به عنوان بلوک های A از طریق پلی تراکم سنتز شدند. خودآرایی مولکولی کوپلیمرهای PCA-PEG-PCA سنتز شده در آب منجر به تشکیل نانوذرات و الیاف در اندازهها و اشکال مختلف بسته به زمان و اندازه بلوکهای PCA شد. ده روز پس از حل شدن کوپلیمرهای PCA-PEG-PCA در آب، اندازه الیاف به چندین میلی متر رسیده بود.
مخلوط کردن محلول آب فلورسئین به عنوان یک مولکول مهمان کوچک و کوپلیمرهای PCA-PEG-PCA منجر به محصور شدن فلورسین توسط محصولات خودآرایی مولکولی شد. برای بررسی کاربرد بالقوه آنها در نانوپزشکی و درک محدودیت ها و قابلیت های این مواد به عنوان مواد افزودنی نانو در سیستم های بیولوژیکی، انواع مختلف آزمایشهای سمیت سلولی کوتاهمدت در شرایط آزمایشگاهی بر روی رده سلولی HT1080 (فیبروسارکوم انسانی) و آزمایشهای همسازگاری انجام شد. نتایج نشان داد که پتانسیل های کوپلیمرهای سه بلوک ABA خطی-دندریتی حاوی پلی (اتیلن گلیکول) (PEG) به عنوان بلوک B و پلی (اسید سیتریک) (PCA) پرشاخه شده به عنوان بلوک های A را برای کاربردهای آینده در نانوپزشکی نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.
یک رویکرد جدید برای اصلاح الیاف سلولزی بومی با اشباع پلی (اتیلن گلیکول) (PEG) و اتصال متقابل همزمان توسط اسید سیتریک (CA) مورد بررسی قرار گرفته است. برای درک سهم اجزای مختلف در سیستم، مراجع کنترل فقط با الیاف اسید سیتریک و سلولزی (کاغذ فیلتر) مورد مطالعه قرار گرفته است. اثر هیپوفسفیت سدیم به عنوان یک کاتالیزور نیز ارزیابی شده است.
نتایج نشان میدهد که پیوندهای استری در واقع در سیستم واکنش سلولز-PEG-CA تشکیل میشوند، همانطور که با درصد افزایش وزن (WPG) و تجزیه و تحلیل FTIR نشان داده شدهاند. بهترین نتایج با استفاده از اسید سیتریک ۵% ا و پلی اتیلن الکل ۱۰% (محاسبه شده به عنوان درصد وزن از سلولز) بدست آمده است. در این واکنش، اسید سیتریک سازگار با محیط زیست از شسته شدن پلی اتیلن الکل از سلولز در حین شستشو جلوگیری میکند و در نتیجه کاربردهای آینده امیدوارکنندهای در محصولات تثبیت ابعادی مبتنی بر الیاف سلولزی ایجاد میکند.