شیرین کننده های جایگزین شکر

شیرین کننده چیست؟

وارد کننده مواد اولیه غذایی

شیرین کننده ها ترکیباتی هستند که برای تقویت شیرینی به مواد غذایی اضافه می شوند. آنها می توانند به روش های مختلفی گروه بندی شوند: یک راه این است که گروه های شیرین کننده ای را به عنوان شکر یا جایگزین های شکر گروه بندی کنید. راه دیگری برای گروه شیرین کننده ها این است که آیا شیرین کننده ها: شیرین کننده طبیعی یا شیرین کننده مصنوعی هستند. 

انواع شیرین کننده ها

یکی از راههای مفید برای گروه بندی شیرین کننده ها، نگاه کردن به آنهایی است که دارای ارزش مغذی هستند، یعنی شیرین کننده های مغذی و آنهایی که ارزش غذایی ندارند، یعنی شیرین کننده های غیر مغذی یا کم کالری هستند. 

۱٫ شیرین کننده های مغذی

تامین کننده مواد اولیه غذایی

انواع مختلفی از شیرین کننده های مغذی وجود دارد، اما همه آنها حاوی کربوهیدرات هستند و کالری زیادی را تأمین می کنند. معمولاً به آنها “قند” یا “قند اضافه شده” گفته می شود، اما می توانند در لیست مواد تشکیل دهنده بسته بندی مواد غذایی نیز ظاهر شوند:

  • گلوکز
  • فروکتوز
  • ساکاروز
  • مالتوز
  • عسل و شربت و غیره

پلیول ها

یک گروه از شیرین کننده های مغذی، پلیول ها هستند که الکل های قندی هستند و عبارتند از:

  • اریتریتول
  • ایزومالت
  • مالتیتول
  • مانیتول
  • سوربیتول
  • زایلیتول 

آنها می توانند طبیعی یا مصنوعی تولید شوند. پلیول ها حاوی کربوهیدرات و کالری هستند، اما کالری کمتری دارند و تأثیر کمتری در سطح قند خون نسبت به ساکاروز (قند) دارند. 

۲٫ شیرین کننده های مصنوعی یا غیر مغذی

شیرین کننده های غیر مغذی می توانند یکی از راه های کاهش مصرف کربوهیدرات و کالری مصرفی شما باشند، اگر آن را جایگزین شیرین کننده های مغذی مانند شکر کنید. اینها بعضاً شیرین کننده های مصنوعی نامیده می شوند و معمولاً در موارد زیر یافت می شوند:

  • غذاها و نوشیدنی های بدون قند یا رژیم غذایی
  • نوشابه های گازدار
  • آب میوه
  • ژله ها
  • ماست
  • آدامس و غیره

انواع شیرین کننده مصنوعی

شیرین کننده های مصنوعی مختلفی وجود دارد که مجوز استفاده آنها در انگلستان است. این شامل: 

برخی محصولات از ترکیب دو شیرین کننده مصنوعی تهیه شده اند.

چرا در پخت و پز از شیرین کننده ها استفاده می شود؟

آنها می توانند شیرینی را به شما هدیه دهند، ضمن این که قند و کالری را نیز کاهش می دهند، زیرا کالری یا کربوهیدرات کمی دارند و یا هیچ مقدار زیادی قند خون را تحت تأثیر قرار نمی دهند.

کدام شیرین کننده ها برای پخت و پز مناسب هستند؟

شیرین کننده های مصنوعی به صورت گرانول، قرص یا مایع هستند. بیشتر آنها در غذاهای سرد و گرم قابل استفاده هستند، اما همه آنها را نمی توان برای پخت و پز استفاده کرد: 

  • آسپارتام مقداری شیرینی را در دمای بالا از دست می دهد.
  • ساکارالوز در پخت و پز و پخت استفاده می شود. 

فقط مقادیر کمی شیرین کننده های مصنوعی به دلیل شیرین بودن بسیار مورد نیاز هستند.

برخی از محصولات دیگر که به عنوان شیرین کننده های مصنوعی به بازار عرضه می شوند، ممکن است از مواد طبیعی موجود باشد. به عنوان مثال سوکرالوز از قند (ساکاروز) حاصل می شود.

تولید کنندگان مواد تشکیل دهنده مواد غذایی باید مدارکی را از مطالعات ایمنی ارائه دهند که نشان می دهد شیرین کننده مورد نظر:

  • عوارض جانبی از جمله سرطان ایجاد نمی کند.
  • تولید مثل را تحت تأثیر قرار نمی دهد.
  • باعث ایجاد واکنشهای آلرژیک نمی شود.
  • در بدن ذخیره نمی شود و به سایر محصولات بالقوه ناایمن متابولیزه نمی شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *