پانسمان های تعاملی با کربوکسی متیل سلولز و نقش آنها در مدیریت زخم مرطوب

پانسمان های تعاملی با کربوکسی متیل سلولز و نقش آنها در مدیریت زخم مرطوب

آیا وجود کربوکسی متیل سلولز در پانسمان ها باعث مدیریت زخم ها می شود؟

برخی از پانسمان ها وجود دارند که در ترکیبات آن ماده هایی از قبیل کربوکسی متیل سلولز وجود، که این ماده در پانسمان ها باعث مدیریت زخم ها می شود. برخی پانسمان های شفاف بصورت ورقه ای شکل و قابل انعطاف بوده و معمولاً در یک طرف چسبدار هستند. ترکیبات مشترک آن ها شامل پلی اورتان، ترکیبات کوپلیمر به عنوان چسب می باشند. لایه پلی اورتان ماده ای با حساسیت زایی بسیار کم است. این پانسمان ها بخار و گازها را عبور می دهند و نسبت به مایعات نفوذ ناپذیرند. پانسمان های شفاف بعضی از ویژگی های یک پانسمان ایده آل را دارند. ترشحات زخم در زیر پانسمان جمع شده ومحیط مرطوب ایجاد می کند. مقداری از این ترشحات بصورت بخار از میان پانسمان بصورت یک طرفه خارج می شود.بعضی از پانسمان ها مانند پانسمان کامفیل شفاف حاوی عناصر جاذب رطوبت مانند کربوکسی متیل سلولز نیز هستند که به پانسمان قدرت جذب ترشحات نیز می دهد. چرا وجود ماده کربوکسی متیل سلولز در این نوع پانسمان ها باعث مربوط ماندن زخم ها می شود. در اینجا قصد داریم شما را با پانسمان های تعاملی با کربوکسی متیل سلولز و نقش آنها در مدیریت زخم مرطوب آشنا کنیم.

وارد کننده کربوکسی متیل سلولز

کربوکسی متیل سلولز در پانسمان ها

کربوکسی متیل سلولز یکی از مهمترین محصولات اترهای سلولز است که با اصلاح سلولز به عنوان نوعی مشتق سلولز با ساختارهای اتر تشکیل می شود. کربوکسی متیل سلولز از جمله مواد هیدروکلوئید است. پانسمان های هیدروکلوئید می توانند ترکیبات مختلفی داشته باشند، اما متداول ترین ترکیب دارای پشتیبان (لایه بیرونی) یا از یک لایه بخارپروم یا ورق نازک فوم است که روی آن مخلوطی از سدیم کربوکسی متیل سلولز، الاستومرها، چسب ها و عوامل ژل پوشانده شده است. هنگامی که پانسمان بر روی زخم ثابت شد، گرما پوشش آستر را نرم می کند و یک پوشش ژل برای بستر زخم فراهم می کند. پانسمان های هیدروکلوئیدی قادر به جذب مقدار کمی اگزودات زخم هستند و پس از رسیدن ظرفیت آن به باقی مانده ممکن است از زیر پانسمان خارج شود. این پانسمان ها برای بازگرداندن بافت های نکروز سیاه و قهوه ای خشک و زخم های حاوی زاویه ای زرد و خشک مناسب هستند. پانسمان های هیدروکلوئیدی به اشکال مختلف موجود است و برخی نیز دارای مرز چسب اضافی برای جلوگیری از نشت است. هیدروکلوئیدها پانسمان کننده رطوبت هستند که حاوی مواد تشکیل دهنده ژل مانند سدیم کربوکسی متیل سلولز و ژلاتین است. بسیاری از محصولات خاصیت تشکیل دهنده ژل را با الاستومرها ترکیب می کنند و چسب ها روی یک حامل مانند فوم یا لایه برای ایجاد حالت ضد آب، جاذب و چسبنده اعمال می شوند. به طور کلی هیدروکلوئیدها به دلیل ماهیت نیمه انسداد پانسمان روی زخم های آلوده توصیه نمی شوند. پانسمان های هیدروکلوئیدی برای مدیریت زخم های مزمن وریدی، زخم های فشار، سوختگی، زخم های با ضخامت جزئی و زخم های پای دیابتی با درجه های مختلف اثربخشی استفاده می شود. در نتیجه متوجه شدیم که وجود کربوکسی متیل سلولز در پانسمان ها باعث مدیریت زخم ها می شود.

پانسمان های هیدروژل

پانسمان های هیدروژل نوعی دیگر از پانسمان ها هستند که در ترکیبات آن ماده کربوکسی متیل سلولز وجود دارد.

هیدروژل ها به دو شکل صفحه ای و ژل موجود هستند. این پانسمان ها در خود مقدار زیادی آب دارند که به همراه شبکه پلیمری ژب تشکیل می دهند. مثلاً ژل کامفیل در خود ۹۰ درصد آب دارد. سایر ترکیبات ممکن است شامل پلی وینیل پیرولیدن، کربوکسی متیل سلولز، آلژینات، کلاژن، مواد نگهدارنده و سایر ترکیبات باشند. که این مواد باعث مدیریت زخم ها می شود.

در آزمایش های کربوکسی متیل سلولز (CMC)، به طور خاص نمک سدیم آن (سدیم کربوکسی متیل سلولز: NaCMC)، به این دلیل انتخاب شد که در میان مواد با ویژگی های عالی تشکیل فیلم قرار می گیرد. NaCMC عمدتاً به دلیل توانایی افزایش ویسکوزیته در فرمولاسیون های دارویی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین ممکن است برای تثبیت امولسیون ها یا تولید ژل استفاده شود. به همین ترتیب، خواص زیست چسب NaCMC به خوبی شناخته شده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *